Johanne Bree is moeder van vier dochters; de oudste is veertien, dan volgt de tweeling van twaalf en de jongste is zeven. Met drie pubers en een jongste dochter die probeert tegen haar grote zussen op te boksen, is het nooit saai (of stil) in huis.
Johanne is bevoegd leerkracht basisonderwijs en werkt de laatste jaren met name met nieuwkomers. Dit schooljaar is ze op detacheringsbasis werkzaam op een ISK (internationale schakelklas) in het voortgezet onderwijs. Een ISK is bedoeld voor leerlingen van twaalf tot achttien die de Nederlandse taal moeten leren voor ze kunnen doorstromen naar het reguliere voortgezet onderwijs. Het liefst zou Johanne in de toekomst ook de opleiding tot NT2-docent (Nederlands als tweede taal) volgen.
Dat haar passie bij taal ligt, blijkt ook uit het feit dat Johanne naast haar werk als docent zelfstandig tekstschrijver is. Vanuit haar tekstbureau De Taalgeest doet ze voornamelijk opdrachten die te maken hebben met onderwijs. Zo schreef ze bijvoorbeeld de teksten voor een flyer voor nieuwe leerlingen van een onderwijsinstelling en is ze auteur voor een nieuwe lesmethode van Noordhoff. Ook schreef ze twee kinderboeken: één over rouw en één voor kinderen die niet kunnen slapen (gebaseerd op het NLP-principe ‘Alles wat je aandacht geeft groeit’).
Johanne werkt met jongeren én schrijft teksten en ontwikkelt lessen. Juist van die combinatie wordt ze een blij mens!
Hieronder vind je de blogs van Johanne Bree.
‘Daar zat ik eerst.’ ‘Jouw stuk meloen is groter dan het mijne, jij deelt ook nooit eerlijk.’ ‘Adem niet zo hard, smak niet zo luid en ga uit mijn buurt!’ Lees verder >>
‘Mama, hoe komt het eigenlijk dat ik leren lezen en rekenen moeilijker vind dan de kinderen uit mijn klas?’, vraagt ze als we onderweg zijn naar school. Ik slik. Had ik nou écht gehoopt dat ze dat nog niet in de gaten zou hebben? Lees verder >>
‘Kom, nu ga je even lekker naar buiten, dat is goed voor je.’ Je hoort het jezelf ook vast weleens zeggen tegen je kinderen. Niet alle kinderen gaan nu eenmaal even graag uit zichzelf de frisse lucht in. Lees verder >>
Een onbekende en tegelijk bekende wereld
‘Als ik iets moet zeggen is het net of mijn mond op slot zit. Mijn hele lijf wordt zwaar en ik voel me zo moe dat ik niets meer kan. Ik wil het wel, maar het lukt echt niet!’ Lees verder >>